Snurkende puber en spreekuurperikelen
Spreekuurperikelen…..ik ga het toch maar even op mijn website zetten…
Wanneer ik ’s ochtends telefonisch spreekuur draai, liggen onze honden vaak op mijn voeten onder de tafel. Vooral de jongste van de twee, Jack, kan daar heerlijk liggen slapen. Klein detail is dat hij nogal snurkt.
Tijdens het telefoongesprek hoor ik mensen dan ook denken: “ze zal toch nog niet in bed liggen of zo?” of “wat is dat voor machine op de achtergrond?”. Om alle waanbeelden meteen maar uit de wereld te helpen: het is Jack die snurkt en dat geluid horen jullie als achtergrondmuziek tijdens ons telefoongesprek.
En maak je maar geen zorgen, hij doet dit niet alleen tijdens mijn spreekuur. Ook ’s avonds, als mijn man en ik eindelijk een keer op de bank ploffen, kan ook Jack instorten en zijn ergste gesnurk tevoorschijn toveren.
Een programma zonder ondertitels zit er niet meer in dan..
Heb je mij nog niet aan de telefoon gehad maar wil je het eens zelf ervaren…. klik dan op het geluidsfragment hieronder.
Gelukkig is Jack ook vaak wakker en heel alert op wat onze katten allemaal uitspoken.
Eén keer was ik aan het bellen (ook onder spreekuur), met in mijn ene hand een mok koffie en Jack die voor de deur staat. Dus deur open en wat zie ik: een elastiekje uit zijn bek. Dus mobiel tussen oor en schouder geklemd, koffie nog in andere hand en elastiekje uit z’n bek gehaald. Verrassing: het elastiekje blijkt een staart te zijn van een muis die hij vervolgens heel enthousiast in mijn hand uitspuugt. Dank je Jack!
Een paar weken later hoor ik één van de katten buiten mauwen. Ik ken dat geluid. Dit betekent: ik heb een prooi. Beide honden zijn op dat moment buiten en raad eens: ik heb telefonisch spreekuur. Beide honden vliegen de kamer in, Jack voorop. Die heeft duidelijk iets in zijn bek wat hij niet wil loslaten, zeker niet waar ome Joe bij staat. Dus: spreekuur even onderbroken voor een klein akkefietje..
Inmiddels geleerd van mijn vorige elastiek-ervaring trek ik maar een paar tuinhandschoenen aan. Maar Jack laat niet los. Er steekt niets uit zijn bek, hij heeft geen bolle wangen, dus toch even twijfel of hij wel iets vast heeft. Affijn, Joe apart gezet door een houten bankje tussen hem en Jack in te zetten en met een ruilmiddel gekomen. Jullie een lekkere kauwstaaf en ik dat wat je nu in je bek hebt. En dat werkt; met een grote slinger werpt Jack een dikke, dode rat de kamer in en die ploft vlak voor mijn neus op het houten bankje neer.
Gelukkig belt mijn volgende klant al weer..
